Last sunday we (Jeroen, Amina and I) shot the Fotoacademie assignment “portrait of a fellow student” (portret medestudent), which apparently lacks an assignment number. It is part of A-DD1 (1st period), just so you know. I am very pleased with the result, even though sharpness is not up to par as much as I would have liked. It was a learning experience and I think that matters as well. Might go back though, Jeroen serves a perfect little espresso and his Amsterdam-apartment is gorgeous.
Amina shot me, she was very creative, I will link (probably via my Facebook page) to her work when she publishes it.
Fraai, en gelukkig geen zwart-wit bewerking vol met vignettering er overheen 😉
Ik zag de sluitertijden (van 1/60 tot 2 seconden), dat is inderdaad lastig scherp houden onder deze omstandigheden. Maar is ragfijne scherpte nog een overweging als het gaat om de fotografie volgens de fotoacademie?
Heer! Ik sluit niet uit dat de uiteindelijke inzending zwartwit vol met vignettering zal zijn om het juiste effect bij de jury te bereiken, maar voor nu, op dit blog, blijf ik nog een beetje bij mezelf, en ik vind deze kleuren zo mooi…
De Fotoacademie lijkt tot nu toe juist wel tamelijk streng betreffende scherpte, ik denk dat dit ook een gevalletje is van dat je het eerst perfect moet kunnen voordat je het mag loslaten (misschien was ik iets te vroeg met loslaten begonnen…). (De vraag is wel een beetje, waarom zou je het nog loslaten als je het perfect kunt: had HCB niet liever een portret van Ezra Pound gemaakt met de scherpte op zijn gelaat in plaats van de rugleuning erachter, als hij het had gekund?)